PRACTORPRAAT

DATUM: 22.06.2020

Duurzaam

De afgelopen maanden hebben voor mij in het teken gestaan van het woord duurzaam. Als je dit woord opzoekt in de online Van Dale, is de eerste betekenis ‘lang durend’. En dat is een even simpele als treffende definitie. Want ik vroeg me de afgelopen maanden vaak af: ‘Hoe lang duurt deze corona-periode nog?’ Tegelijkertijd ben ik samen met mijn collega’s in de weer geweest met de verduurzaming van ons practoraat. Dat veelal vanuit de insteek: ‘Hoe kunnen we het practoraat lang durend maken?’.

Hoe lang duurt dit nog?

De eerste vraag kwam geregeld bij me op omdat de weken vanaf 16 maart nogal hectisch waren. Collega’s moesten van de een op andere dag het onderwijs online vormgeven. Studenten moesten vanuit huis onderwijs volgen. En zie dat allemaal maar geregeld in heel kort tijdbestek. Daarnaast -en dat was zeer zeker ook hectisch- moesten ik en ook veel collega’s hun werkzaamheden combineren met thuis hun eigen kinderen een goede ‘dagbesteding’ te geven. En dat viel niet altijd mee.

Het mooie van de eerste weken was dat deze in het teken stonden van creativiteit en vergevingsgezindheid: nieuwe wegen verzinnen, ervoor zorgen dat dingen technisch mogelijk werden, veel steun bij technische problemen met beeldbellen of andere zaken. In die tijd hebben we veel geleerd over wat van afstand wél kon via techniek en hoe snel techniek toch ook wel onderdeel kon uitmaken van de dagelijkse werkzaamheden.

Na de eerste weken bleek echter ook dat er veel niet kon worden vervangen. Dat we dingen in toenemende mate gingen missen. Dingen die er gebeuren als je ‘gewoon’ ergens echt bent. De sociale kant. Het non-verbale, de terloopse grapjes, de hand op je schouder. Je merkte dat online vermoeiender was dan offline. En daarmee dus de verzuchting: ‘Hoe lang duurt deze corona-periode nog?’

Hoe maken we het practoraat "lang durend"? 

De tweede vraag kwam tegelijkertijd ook geregeld bij me op. Juist in deze tijd viel me op hoe waardevol het is dat onze studenten de vragen op het gebied van zorg & technologie uit de praktijk halen én uitvoeren. Doordat je de vraag uit de praktijk haalt, wordt sneller inzichtelijk waarom bepaalde technologie van belang is.

Want dat technologie van belang is, heeft de afgelopen periode ook bewezen. Onze studenten hebben hieraan ondanks de corona-maatregelen een waardevolle bijdrage kunnen leveren. Ze hebben een aantal organisaties geholpen die een SET-covid-19-aanvraag gehonoreerd hadden gekregen. Studenten hebben bijvoorbeeld handleidingen geschreven voor het gebruik van tablets in zorginstellingen.

Als antwoord op de vraag ‘Hoe kunnen we het practoraat lang durend maken?’ staat voor mij als een paal boven water dat dit alleen kan met de nieuwsgierigheid en inzet van onze studenten. Doordat we samen met de zorginstellingen vragen tot projecten maken, van abstracties naar concrete acties, en deze laten uitvoeren door onze studenten blijft ons practoraat van meerwaarde. Niet alleen omdat onze studenten deze vragen oppakken, maar juist vanwege de ‘gewone’ interactie die deze projecten opleveren tussen iedereen die erbij betrokken is: zorgvragers, zorgverleners, studenten, docenten en andere medewerkers.

Ik denk dat dat de kern van het practoraat is en waarom we graag hiermee verder gaan: door niet alleen te praten maar ook te doen worden we met elkaar wijzer over of bepaalde technologie behulpzaam is. Gelukkig vorderen de gesprekken over de verduurzaming gestaag. Meerdere partners gaan graag door, andere partners zitten in het einde van hun beslissingsproces, nieuwe partners hebben zich aangediend. Voorwaar een mooi resultaat en mogelijk gemaakt door ons allen. Dank daarvoor!

Delen